8 jan 2021

Studeren in coronatijd: ‘Niemand spijbelt meer’

Thuis aan opdrachten werken, geen stage kunnen vinden en je klasgenoten weinig of helemaal niet meer zien: corona heeft het leven van onze studenten drastisch veranderd. Vier van hen, onder wie drie leden van de Centrale Studentenraad van Landstede MBO en mbo Menso Alting, vertellen hun verhaal.

Tot de nieuwe lockdown kwamen ze alle vier beperkt op school. Voor Juup Leis, Studentenraadslid en derdejaarsstudent Evenementenorganisatie in Zwolle, betekende dit dat hij alleen donderdag en vrijdag zijn klasgenoten zag. Al was hij de overige dagen wel op school te vinden: ‘Thuis ben ik niet gefocust, daar is te veel afleiding.’ Dat geldt ook deels voor klasgenoot Pelle Klappe: ‘Ik haal meer uit mijn schooldag als ik in een andere omgeving zit.’


Juup en Pelle


Tegelijk hoort Juup dat veel studenten het thuiswerken juist wel fijn vinden. ‘Die wilden dan eerder naar huis omdat ze niet konden werken in een volle klas.’ Iets wat Marnix Achtereekte, eerstejaarsstudent Facilitair Leidinggevende en vicevoorzitter van de Studentenraad, herkent: ‘Ik werk thuis geconcentreerder.’ Toch is hij vermoeider na een hele dag thuis: ‘En dat komt niet alleen doordat ik in een nieuwbouwwijk woon waar de buren net hun huis bouwen. Op school is de sfeer wat meer ontspannen, er is meer sociaal contact.’

Dinsdags op stap
In tegenstelling tot Marnix, Juup en Pelle kwam René Groot, Studentenraadslid en derdejaarsstudent Software Developer in Raalte, eigenlijk helemaal al niet meer op school. ‘Ik zie dus vrijwel niemand. Voor corona ging ik dinsdags altijd met de trein op stap, ik keek wel waar ik uitkwam. Reizen kan nog steeds, maar een mondkapje zie ik niet zo zitten. Dat ik nu veel thuiszit, heeft een behoorlijke impact op hoe vrolijk ik ben.’

Marnix snapt dat: ‘Had je mij drie jaar geleden verteld dat ik school als hoogtepunt van de week zou gaan zien, had ik je echt vierkant uitgelachen. Maar de horeca is dicht, er zijn geen evenementen, dus school is langzamerhand het sociale hoogtepunt. Daar gebeurt wat, je komt mensen tegen.’ ‘Voor ons zijn die schooldagen bijna feestdagen’, stelt Juup. ‘Wij zijn een hechte klas, maar de binding wordt zo helaas wel minder.’


Marnix

René merkt dat iemands specifieke kenmerken nu meer naar voren komen. ‘Wie normaal gesproken meer inzet toont, doet dat nu ook meer. En andersom: een digitale les sla je dan makkelijker over, een uurtje langer in bed blijven is ook aantrekkelijk.’ Pelle constateert dat bij hen niemand meer spijbelt. ‘Zit je thuis dan volg je de lessen gewoon. Voor corona zaten mensen vaak vermoeid of chagrijnig in de klas. Dat gebeurt niet meer, het plezier in school is toegenomen.’

Lopendebandwerk
Wel is er meer druk: Zo kan René geen stage vinden: ‘Als daar geen passende oplossing voor komt, dan ben je je jaar kwijt’. ‘Dus ik hoop op een vervangende opdracht. Naast die onzekerheid is er ook nog de examendruk. Dat, met wat persoonlijke dingen, maakt het er niet makkelijker op.’


René

Juup herkent dat: ‘In die paar weken tussen de herfst- en kerstvakantie deed ik zo’n twee examens per week. Het wordt bijna lopendebandwerk. En dan is er nog het eindproject dat af moet voordat je überhaupt op stage mag.’

Geen van de studenten verwacht dat alles binnenkort weer ‘normaal’ is en ze het jaar met een groot feest kunnen afronden. ‘Maar kan het niet dan zij het zo’, zegt Pelle. Juup: ‘Maar we hopen wel dat we het jaar goed en mooi met elkaar kunnen afsluiten.’

Lees het hele verhaal in ZinMag.